AUGUST RAABE

ur. dn. 6 września 1806 r.

zm. dn. 11 maja 1883 r.

August Raabe od najmłodszych lat zarządzał na dzierżawionym od Lehndorffów majątku, z prawem do połowu ryb w Stobben. W 1840 r. zorganizował budowę stajni i budynków do przechowywania siana. Carl Friedrich Ludwig Graf von Lehndorff obiecał Raabe’owi, na jego prośbę, dostarczyć „wszystkie materiały drewniane, cegły, kamień, wapno i połowę mchu potrzebnego do budowy dachu” oraz opłacić „również rzemieślników murarzy i cieśli”, „o ile sami wykonają prace, pan Raabe zapewnia robotników dla obu rzemieślników, jak również dostarcza drugą połowę potrzebnego mchu dachowego i przejmuje wszystkie dostawy materiałów i innych potrzeb niezbędnych do tej budowy”. Jak tylko budynek zostanie ukończony, pan Raabe zobowiązuje się zebrać bydło od wszystkich swoich parobków, po wykonaniu prac na żywienie „. Ponadto „zakwaterowanie jakichkolwiek krów należących do stolarzy i innych rzemieślników lub innych osób będących u niego na służbie pozostaje jego sprawą.”^[1]

Jako dzierżawca, Raabe był jednym z niewielu zamożnych ludzi w regionie. W 1850 r. głosował w drugiej klasie wyborców w pruskich wyborach państwowych – w pierwszej klasie głosowali tylko hrabiowie, a w trzeciej zdecydowana większość męskiej populacji (kobiety nie miały prawa głosu). Proponowano go także na elektora, ale odmówił.^[2]

Ojciec Augusta Raabe był pastorem o tym samym imieniu w Nikolaiken. Wraz z żoną Laurą z domu Behrendt, August Raabe junior miał w latach 1835-1845 ośmioro dzieci. Wszyscy oni zostali ochrzczeni w kościele w Rosengarten. Najmłodsze dziecko, córka Martha Henriette, urodzona w 1845 r., wyszła w 1864 r. za mąż za Gustava Eduarda Sperlinga, pastora z Albrechtsdorf w powiecie Preußisch Eylau.^[3]