Friedrich Puschke

Puschkes byli bardzo liczni w Steinort i okolicach już w XVIII wieku. Prawie wszyscy z nich, jak większość ludzi w okolicy, pracowali jako nieposiadający majątku robotnicy rolni u Lehndorffów.^[1] Friedrich i Johann Puschke byli wśród mężczyzn powołanych z majątku Lehndorffów do 1. wschodniopruskiego pułku piechoty, aby walczyć w wojnach napoleońskich. W 1811 roku jako woźnica u Lehndorffów zarejestrowany był również niejaki Puschke. Zarabiał jednak na tym niewiele więcej niż większość parobków.^[2]

Nielicznym udało się jednak awansować społecznie dzięki edukacji. Jednym z nich był Friedrich Puschke, urodzony w 1811 roku. Najpóźniej od 1835 r. był on jedynym nauczycielem w szkole w Groß Steinort. Trzeba przyznać, że bycie nauczycielem też nie było łatwe. Friedrich Puschke nie mógł utrzymać siebie i swojej licznej rodziny z niewielkich zarobków z nauczania. Podobnie jak inni nauczyciele w tym regionie, otrzymał od właściciela ziemskiego ziemię, na której mógł uprawiać zboże w czasie, kiedy nie uczył. Ponieważ przydzielone mu działki były oddalone od siebie i nie były wystarczająco urodzajne, Friedrich Puschke zwrócił się w 1854 roku do „najłaskawszego” i „wysoko urodzonego hrabiego” „z najskromniejszą prośbą”: Ziemia przydzielona szkole była „rozłożona na trzech polach w takiej odległości od majątku, że inni nauczyciele mogą równie dobrze wykonać połowę swojej pracy na tej ziemi, zanim ja tam dotrę”. Jeśli chcę sprawdzić moje pola w ciągu jednego dnia, co często jest konieczne, aby przekonać się, że nie zostały zniszczone, muszę przejść prawie milę. Ale nie jest to jedyna, ani największa wada. To głównie ich niekorzystne położenie bardzo często powoduje u mnie spore straty. Dotyczy to zwłaszcza poranków na małym lasku dębowym i przy Orgelberg (wzgórzu Organowym).