Grób sierżanta Otto Trojana znajduje się w tylnej części cmentarza, na prawo od głównej ścieżki. W przeciwieństwie do wielu innych grobów, nagrobek zachował się, ale obramowanie grobu nie jest już na swoim miejscu. Na rysunku opublikowanym przez artystę Gerharda Wydrę w listopadzie 1989 roku w Das Ostpreußenblatt, można stwierdzić, że granica grobu jest nadal zachowana.[1]
Otto Trojan zginął pod koniec stycznia 1915 r., na krótko przed rozpoczęciem zimowej bitwy na Mazurach, w której armia rosyjska została ostatecznie wyparta z Mazur. Wcześniej wojska rosyjskie od początku wojny wielokrotnie wkraczały na Mazury.[2] Czy Otto Trojan należał do którejś z rodzin Trojanów z Wilken, nie da się już dziś odtworzyć. Nazwisko Trojan występowało często nie tylko w Wilken, ale również w innych miejscowościach wrzosowiska Johannisburg.[3] Jego grób nie znajduje się jednak na uboczu, lecz w bezpośredniej bliskości innych grobów, także można przypuszczać, iż został pochowany w pobliżu członków rodziny.[4]
[1] Gerhard Wydra: Der Waldfriedhof von Wilkenhof heute (Federzeichnung), in: Das Ostpreußenblatt, rocznik 40, nr. 47, 25.11.1989, <https://archiv.preussische-allgemeine.de/1989/1989_11_25_47.pdf> (ostatnio udostępnione dnia 10.07.2021), str. 8.
[2] Andreas Kossert: Masuren. Ostpreußens vergessener Süden, 5 edycja, Monachium 2006, str. 233.
[3] Na przykład Sterbeverzeichniss [sic], Standesamt zu Gehsen, Archiwum Państwowe w Olsztynie (APO) 42/1745/1, <http://olsztyn.ap.gov.pl/baza/skany.php?z=1745&s=1> (ostatnio udostępnione dnia 27.02.2021).
[4] Georg Büschges et al.: Wilken/Wilkenhof – Dorfgeschichten eines Friedhofs, w: Znad Pisy. Wydawnictwo poświęcone ziemi piskiej 27 (2021) – w druku, bez strony.